Jest to sposobność do przypomnienia faktu, iż wspieranie osób borykających się z myślami samobójczymi, po próbach samobójczych oraz dotkniętych samobójczą śmiercią bliskich jest zadaniem nas wszystkich.
Analizy prowadzone przez suicydologów wskazują na ciągle rosnącą liczbę podejmowanych prób samobójczych.
W praktyce, targnięcie się na życie jednej osoby ma degradujący wpływ na kilkanaście innych z jej bliskiego otoczenia. Ludzie ci bardzo często spotykają się z niezrozumieniem, piętnowaniem. Towarzyszenie oraz wspieranie człowieka znajdującego się w kryzysie samobójczym
i doświadczającego straty wskutek samobójczej śmierci bliskiej osoby, staje się zadaniem nas wszystkich.
Zwykle osoby, które próbują się zabić, robią to, by zakończyć swój ból. Nie chcą umierać. Dlatego pomoc jest możliwa, nie chodzi tutaj o zniknięcie ze świata dla samego zniknięcia, chodzi o zakończenie cierpienia, bólu, czasami samotności, czy innych problemów……
Prewencja samobójstwa zaczyna się od zwracania uwagi na sygnały ostrzegawcze. Nie wolno ich ignorować, czy bagatelizować. Nigdy nie wiemy kto popełni samobójstwo, a kto go nie popełni.
Dlatego: Uważność, empatia i otwarta rozmowa może uratować życie!
Znaki ostrzegawcze samobójstwa
- Mówienie o samobójstwie: mówienie o zabiciu się, śmierci, zrobieniu sobie krzywdy: „Wolałbym, walałabym nigdy się nie urodzić”, „Zasnąć i nigdy się nie obudzić”.
- Zaabsorbowanie śmiercią, niezwykłe skupienie się na śmierci, umieraniu, przemocy, pisanie wierszy, opowiadań na te tematy.
- Brak nadziei na przyszłość, uczucia beznadziei, bycia w potrzasku, przekonanie, że nigdy nie będzie lepiej, „Nie ma wyjścia z tej sytuacji”, „Dłużej nie dam tak rady”.
- Nienawiść do siebie, uczucia bezwartościowości, winy, wstydu, nienawiści do siebie, poczucie bycia ciężarem „byłoby wam/tobie łatwiej beze mnie”.
- Uporządkowanie swoich spraw, zrobienie testamentu, oddanie swoich własności, uporządkowanie spraw rodzinnych.
- Pożegnanie, niespodziewane odwiedziny u znajomych, rodziny, przyjaciół, żegnanie się (jakby na zawsze).
- Oddalenie się, odizolowanie się od rodziny i przyjaciół, pragnienie bycia samemu.
- Destrukcyjne zachowania, wzmożone używanie alkoholu i narkotyków, niebezpieczna jazda samochodem, niebezpieczny seks, ryzykowne zachowania, jakby ktoś miał pragnienie śmierci.
- Nagłe odczucie spokoju: nagłe odczucie spokoju i radości w depresji często następuje po powzięciu decyzji samobójczej.
Jak reagować, gdy ktoś z naszego otoczenia zacznie przejawiać podobne zachowania?
Pierwszym i absolutnie podstawowym krokiem jest szczera i życzliwa rozmowa bez oceniania, wyszydzania i dawania rad. Niezwykle ważnym elementem takiej rozmowy jest aktywne słuchanie. Choć to trudne pytaj wprost o myśli i zamiary samobójcze.
Już samo wysłuchanie osoby znajdującej się w kryzysie samobójczym – może go uratować!
Zrób wszystko, by osoba uzyskała profesjonalną pomoc, najlepiej osobiście zaprowadź osobę na spotkanie do lekarza rodzinnego, psychologa, terapeuty, psychiatry.
Bądź nachalny, nie odpuszczaj: dzwoń i odwiedzaj osobę w kryzysie suicydalnym, bo ona sama może unikać kontaktu.
Bądź aktywny.
Jeżeli jesteś w kryzysie samobójczym, przeżywasz żałobę po stracie bliskiego w wyniku samobójstwa lub chcesz komuś pomóc, pamiętaj, że na terenie powiatu wadowickiego działa Ośrodek Interwencji Kryzysowej, w którym wsparcia udzielają psycholodzy, interwenci kryzysowi, a pomoc można uzyskać osobiście lub telefonicznie i anonimowo. Oferowana pomoc jest bezpłatna i bez skierowania.
Ośrodek Interwencji Kryzysowej ma siedzibę w Radoczy przy ul. Dworskiej 9 A.
Czynny jest od poniedziałku do piątku w godzinach 8.00- 20.00.
Kontakt telefoniczny pod nr telefonu 33 8731001 (w godzinach pracy ośrodka)
Poza godzinami pracy ośrodka w nagłych przypadkach dzwoń na nr 112
Linia wsparcia dla osób w stanie kryzysu psychicznego: 800 70 22 22
Opracował: Zespół OIK
